«Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή
σε γνωρίζω από την όψη
που με βία μετράει τη γη.
Απ΄τα κόκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά
και σαν πρώτα αντρειωμένη
χαίρε ω χαίρε Ελευθεριά.»
Οι πρώτες στροφές του εθνικού μας ύμνου που έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός στο ποίημά του ‘Ύμνος εις την ελευθερία’. Την ελευθερία ως ύψιστο αγαθό, για την οποία οι υπόδουλοι Έλληνες ξεσηκώθηκαν πριν 200 χρόνια και διεκδίκησαν με αρετή και τόλμη.
Αυτόν τον αγώνα θυμόμαστε και τιμούμε σήμερα εκφράζοντας το σεβασμό μας στους αγωνιστές που κράτησαν άσβεστη τη φλόγα της λευτεριάς.
Η έναρξη της επανάστασης του 1821 αποτελεί το μεγαλύτερο ιστορικό γεγονός της νεότερης ιστορίας μας, αφού μ΄ αυτήν το έθνος μας κατόρθωσε να αποκτήσει την ανεξαρτησία του μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς και δουλείας που ακολούθησαν από την άλωση της Πόλης.
Δίχως αμφιβολία ο αγώνας αυτός έχει την ουσία και τις διαστάσεις ενός θαύματος. «Στο θαύμα κι όχι στη λογική χρωστάει την ανάστασή του το γένος» έγραψε ο στρατηγός Μακρυγιάννης . Η λογική έλεγε ότι οποιαδήποτε προσπάθεια εξέγερσης απέναντι στην Οθωμανική αυτοκρατορία ήταν εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία. «Ο κόσμος, μας έλεγε τρελούς. Εμείς αν δεν ήμασταν τρελοί δεν θα κάμαμε την επανάσταση, αν συλλογιζόμαστε για πολεμοφόδια, καβαλαρία, πυροβολικό.» αναφέρει ο γέρος του Μοριά Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στα απομνημονεύματά του.
Από την Ήπειρο ως το Μοριά, από τη Ρούμελη ως τη Μακεδονία και τα νησιά ξέσπασε η φλόγα της επανάστασης.
Κολοκοτρώνης, Διάκος, Παπαφλέσσας, Κανάρης, Ανδρούτσος, Καραϊσκάκης, Μπουμπουλίνα, Μαντώ Μαυρογένους, Μόσχω Τζαβέλα έδωσαν όχι μόνο τα υπάρχοντά τους για να ενισχύσουν τον αγώνα μα και την ίδια τους τη ζωή δίχως να λιποψυχήσουν. Τους χρωστάμε τιμή κι ευγνωμοσύνη για όλα όσα απολαμβάνουμε σήμερα.
Διπλή η σημερινή γιορτή. Από τη μία η έναρξη της εθνικής Παλιγγενεσίας του Γένους μας κι από την άλλη ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Η αξία της ελευθερίας είναι κοινός παρονομαστής των δύο αυτών γεγονότων. Στην πρώτη περίπτωση η ελευθερία σαρκώνεται στην απόφαση των Ελλήνων να ξεσηκωθούν για να ανασάνουν ελεύθεροι και στη δεύτερη περίπτωση η ελευθερία παίρνει σάρκα στο χαρμόσυνο μήνυμα του Αρχαγγέλου που αναγγέλλει στην Παναγία τη σωτηρία των ανθρώπων.
Γιορτές σαν αυτή είναι αφορμή για να θυμόμαστε ποιοι είμαστε, από πού προερχόμαστε και τι μας πρέπει. Κι όταν βαδίζουμε, όπως σήμερα, σε δύσβατα μονοπάτια με αναποδιές κι εμπόδια να μη λησμονούμε τις ατσάλινες ψυχές των προγόνων από τις οποίες προερχόμαστε. Σε τούτο τον ευλογημένο τόπο που αξιωθήκαμε να ζούμε οφείλουμε να κοιτάζουμε μπροστά με υπερηφάνεια. Φωτεινά κι ελπιδοφόρα τα λόγια του μεγάλου μας ποιητή Κωστή Παλαμά «Εδώ στο ελληνικό το χώμα, το στοιχειωμένο κι ιερό, που το ίδιο χώμα μένει ακόμα απ΄ τον αρχαίο τον καιρό, στο χώμα τούτο πάντα ανθούνε κι έχουν αθάνατη ζωή και μας θαμπώνουν, μας μεθούνε, νεράιδες, ήρωες, θεοί.
Είδα τη Νίκη τη μεγάλη, τη Νίκη την παντοτινή,
την είδα εμπρός μου να προβάλλει με φορεσιά ολοφώτεινη.»
Χρόνια πολλά Ελλάδα!
(σύνταξη – επιμέλεια: εκπαιδευτικός Πλειώνη Μαριάνθη)
